Estas son mis doce uvas

Ahora estoy escribiendo ,son las doce y media y estamos en nuevo año. Las palabras siguientes son de mi amigo Salvador Moreno Valencia y quiero recomendar a todos vosotros para leer.
Hay una cosa, año 2008 no se termine con un buen recuerdo porque la ciudad GHAZA en Palestino ahora esta en la guerra y se matan muchos niños y muchos jovenes.

Feliz 2009
Fateme Mortazavi

No a la guerra
no a la injusticia
no a la violencia
no a la explotación
no a la marginación
no a la xenofobia
no a la miseria
no a falta de agua
no a la especulación farmacéutica
no a la intolerancia
no al negocio de armas
Si a la paz, a la justicia, a la igualdad y al reparto de bienes sin discriminación alguna, ni privilegios en pos de unos pocos.

salud
salvador moreno valencia

مصاحبه اختصاصی 40چراغ با فرناندو سورنتینو‌(‌قسمت دوم‌)

سورنتینو در ایران نویسنده ای اینترنتی به حساب می‌آید، شاید به آن دلیل که مطرح شدن او به سالهایی بر می گردد که اینترنت در حال همه گیر شدن بود. بیشتر داستان‌هایی که از او به فارسی ترجمه شده، از اینترنت برداشته شده است. از طرف دیگر، داستان‌های کوتاه سورنتینو، یک جورهایی ما را یاد فضای وب و وبلاگ می اندازد. او مثل خیلی از نویسنده‌ها که تصور می کنند نه تنها مشهور نیستند، بلکه در آینده هم مشهور نخواهند شد، می گوید به هیچ وجه، تصور نمی‌کرده که فراتر از مرزهای زبان اسپانیولی شناخته شود و کلا نگران مشهور شدنش بوده است‌:‌(( نوشتن قدرت فوق العاده‌ای به من می دهد و پرداختن به کارهای ادبی عشق من است، و به آن افتخار می کنم و در برابر اینها پول و شهرت برایم هیچ اهمیتی ندارد.))
از سورنتینو می پرسیم که مایل است کدام کتابش به فارسی ترجمه شود. با این سئوال دو هدف داریم. اول این که می‌خواهیم بدانیم کدام کتابش را بیشتر دوست دارد و دوم این که، کدام را پاستوریزه تر نوشته است. تیرمان اما تقریبا به سنگ می خورد‌:‌(( تقریبا تمامی داستان های تخیلی من مناسب هستند و به راحتی می‌توان آنها را ترجمه کرد. تمام تلاش من این بوده که داستان هایم را به زبان اسپانیایی فصیح، واضح و جذاب بنویسم.)) شاید هم سورنتینو متوجه سئوال ما نشده، چون به هر حال او در جایی زندگی می کند که کتاب ها بدون هیچ گونه نظارتی چاپ می شوند.
این نویسنده اسپانیایی زبان،همچنین هیچ شناختی از ادبیات ایران ندارد. او به ادبیات آرژانتین، کشورش، علاقه بسیاری دارد و آن را در عرصه جهانی خیلی مهم می‌داند، به همین دلیل و‌قتی از او می‌پرسیم که چه نویسندگانی را از ادبیات معاصر اسپانیا می‌شناسد، می‌گوید:‌(( من بیشتر از همه شاعران اسپانیایی قرن 15، 16و 17 را دوست دارم. مثل خورخه مانریکه، گارسیلا‌سودلاوگا، فری لوئیس دلئون، سان خوان دلا کروز، لوئیز دگون گورا، فرانسیسکو دکودو، پدرو کالدرون دلا بارکا... به طور کلی فکر می‌کنم به جز قرن20 ادبیات آرژانتین بسیار غنی تراز ادبیات اسپانیاست. در اسپانیا نویسنده‌ای در حد نویسندگان آرژانتینی مانند خورخه لوئیس بورخس، خولیو کورتاسار، و یا مارکودنوی وجود ندارد.‌)) و البته هیچ کدام از این نویسندگان برنده نوبل ادبیات نشده‌اند. شاید آکادمی علوم سوئد باید به این سئوال جواب دهد.سورنتینو دوست دارد در فضای آرام و پر سکوت بنویسد، یعنی دوست ندارد مانند خیلی از نویسند‌ه‌ها که دوست دارند در شرایطی عجیب و می‌نویسند، بنویسد. یادمان می‌آید که نو‌یسند‌ه‌ای، شاید امی‌تن، یا یوستن گودر، دوست داشت در وان حمام بنویسد. به هر حال، سورنتینو دست کم در این زمینه سنتی فکر می کند. او تاکنون هرچه که می‌خواسته نوشته است و چیزی نبوده که به ذهنش آمده باشد و جان سالم به در برده باشد.

ادامه دارد...........
سیده فاطمه مرتضوی

Feliz navidad, سال نو میلادی مبارک

میلاد حضرت مسیح – پیام آور صلح و آرامش بر همه بشریت مبارک باد
و همچنین فرا رسیدن سال جدید میلادی را به تمامی جهانیان تبریک می گوئیم و امیدواریم که در این سال جدید صلح و صفا در تمامی جهان پایدار شود

الهی آمین

-----------------------------------------------------------------------------

Feliz cumpleaños de Jesus Cristo, el profeta de la paz y amor
Y tambien Feliz el año nuevo a todo el mundo
Que tengamos una paz mantenida en el mundo y escase de la distancia entre los ricos y los pobres
Dios mío pierda el orgullo que considera el gobierno de Estados Unidos y el de Europa y quita la pobreza a los africanos y da mucha democracia en Asia
Amen

Mehdi Rezaeian & Fatemeh Mortazavi

La entrevista especial con Fernando Sorrentino por 40cheragh

El premio nobel no tiene ningun merito para mi

----------------------------------------------------------------------------------

En los primeros días de nuestro trabajo en la revista de 40cheragh, tratabamos de introducir los escritores nuevos y desconocidos. Querímos realizar las entrevistas a estos escrritores o publicar los cuentos de ellos. En este caso tuvimos éxito, porque se nos recibí muchos comentarios a nuestro oficina y nos veíamos algunos escritos
en las prensas diferentes sobre eso. Al final pudimos introducir algunos escritores que Fernando Sorrentino, fue uno de ellos. Aunque no hubieramos publicado sus cuentos para primera vez, pero fuimos los primeros los que habían publicado sus cuentos. Un día, la traductora de la revista, nos trayó un cuento de este escritor para publicar. Fue muy exitada, su cuento titulado Existe un hombre que tiene la costumbre de pegarme con un paraguas en la cabeza. El nombre de Fernando Sorrentino quedó en nuestro mente. La busqueda en la red para encontrar su correo, continuó y por fin pudimos lograrlo. Hacía algunos momentos y estabamos realizando las preguntas para la entrevista con él. Por la facilidad que tiene este escritor para la conversación con las prensas, realizar las preguntas no estaba facil para nada y sobre todo teníamos el problema de dos culturas y lenguas diferentes. Pero nosotros ecribimos nuestros preguntas de una manera que se puede demostrar la idea de un escritor hispanohablante sobre Iran. También hayamos preguntado sobre sus trabajos. Pero seguramente estas preguntas no son todo lo que quereis saber sobre Sorrentino.

Seyedeh Fatemeh Mortazavi

---------------------------------------------------------------------------------

Para la primera pregunta, le preguntamos (( Cuál es el primer cosa que se le ocurre en su mente a la hora de oír la palabra de IRAN )). Su respuesta para nosotros fue conocida ((Lo relaciono siempre con Persia: con los reyes Ciro, Darío, Jerjes, Artajerjes… Pero sé perfectamente que eso ya no corresponde a las características modernas del país, que es un país musulmán.)).
Esta escritor hispanohablante sabe sobre sus cuentos publicados en Iran. Con mucha alegría de que sus cuntos se han traducido en persa, nos dice : ((No se ha traducido ningún libro íntegro, pero sé que se han traducido muchos cuentos. Y con eso estoy bastante contento)).
Con la otra preguta le querimos que nos cunte su sensación a la hora de imaginar uno lee sus countos en una lengua que seguramente no es conocida para él. Su respuesta : ((Bueno: aunque las lenguas sean distintas, todos los lectores son personas y, por lo tanto, las situaciones humanas siempre serán comprensibles )).

Tiene la continuacion...

Escrito por Seyedeh Fatemeh Mortazavi

Noche de Yalda, Yalda Night

Esta noche 20 de diciembre para nosotros los iraníes se llama YALDA que es una noche muy importante. Esta costumbre pertenece a la cultura vieja y es de nuestra civilización antigua. Lo más importante de esta noche es que es lo mas largo de las noches del año y aproximadamente dura un minuto mas de otras noches. Nosotros decimos bienvenida al invierno frío y bonito. En esta noche todos los miembros de la familia se reúnen y otro costumbre es leer el libro de poema de Hafez y Sháhname de Ferdowsi ( un gran poeta Iraní ). También se comen en esta noche algunos frutos como la sandía y la granda y los frutos secos como el pistacho, la nuez de la India, la avellana y la semilla de girasol. Comer la sandía en esta noche del invierno es muy interesante, porque este fruto se come mucho en el verano y se conoce como un fruto frío. Las calles de Teheran ahora en esta noche están llena de los copos de nieve. Feliz la noche de Yalda

Escrito por : Mohammad Mehdi Rezaeian
Foto : Mohammad Ali Abtahi
Traductora : Seyedeh Fatemeh Mortazavi

------------------------------------------------------------------------------------

For we, the Iranian, the first night the winter season called as YALDA NIGHT (2008/12/20) is a very important occasion. The ceremonial Yalda is rooted in our ancient civilization and culture. Tonight is the longest night of the year, it is about

1 minute longer than the other winter nights. We, Iranian, welcome the winter at this night. Among the traditions related to Yalda is the relatives gathering in the elders' home reciting Hafez's poems and narrating the stories of Ferdowsi's Shahnameh. We have a variety of things to eat at this occasion from watermelon to pomegranate and died fruit & nuts. The interesting thing is to insist in having watermelon, which is a summer fruit and is hard to find in winters, on such a night. This year, Yalda, as the first winter night has presented us the first snowfall of the year. The streets of Tehran are now covered with the white, beautiful flakes of snow. Happy Yalda Night.

Writer : Mohammad Mehdi Rezaeian
Photo : Mohammad Ali Abtahi

There is no difference between sunni and shiite

There is no difference between sunni and shiite populations from the viewpoint of a real Muslem. We all believe in One God. Our Lord is the Lord of all human beings, no matter s/he is a Muslem, a Christian, etc. It's the radical politicians who prentend that there is such a difference.

Writer: Mohammad ali abtahi

مصاحبه اختصاصی 40چراغ با فرناندو سورنتینو‌(‌قسمت اول‌)

نوبل هیچ ارزشی برایم ندارد

------------------------------------------------------------------------------------

درست روزهای اول کارمان در چلچراغ بود. همان طور که بعدها هم همه تلاشمان این بود که نویسنده‌های تازه‌تری را معرفی کنیم، مدام در تلاش و جستجو بودیم تا گفتگو و یا داستانی از نویسنده‌های کمتر شناخته شده در ایران منتشر کنیم. به گمانم تا حد زیادی هم در کارمان موفق بودیم. شاهد این ادعا، نامه‌هایی بود که به دفتر مجله می‌رسید و مطالبی که در هفته‌های بعد در برخی از نشریات مطرح می ‌شد. ما توانستیم چند نویسنده را معرفی کنیم. فرناندو سورنتینو یکی از این نویسنده‌ها بود. داستان‌های او را هرچند ما برای اولین بار منتشر نکرده بودیم، اما ما جزو اولین‌ها بودیم. روزی مترجم نشریه، داستانی از سورنتینو را برای انتشار آورد. خیلی هیجان زده بود. هرچه از او می خواستیم تا تعریف کردن داستان را بگذارد برای وقتی دیگر و اجازه دهد به کارمان برسیم، به گوشش نمی رفت، تا همه تسلیم شدیم. نتیجه کار برای همه ما رضایت‌بخش بود. کارها بر زمین ماند تا داستان به اتمام رسید، داستان مردی که کسی دنبالش و به سرش می کوبید. اسم فرناندو سورنتینو در ذهنمان ماند، اما جستجوهای اینترنتی برای یافتن اطلاعاتی بیشتر درباره او خیلی به دردمان نخورد، تا چند وقت پیش که پست الکترونیکی او را یافتیم. چند زمانی را صرف یافتن پرسش‌هایی مناسب گذراندیم و ار آنجا که تقریبا این نویسنده خیلی راحت حاضر به گفتگو با نشریات می شود، طرح این سئوال‌ها خیلی آسان نبود. مسئله زبان و فرهنگ متفاوت هم مطرح بود. اما ما سئوال‌هایمان را طوری طرح کردیم تا برداشت یک نویسنده اسپانیایی زبان را از ایران نشان دهیم و همچنین از او درباره کارهایش و چگونگی شکل گیری آنها، پرسیده باشیم، اما به طور قطع، این سئوال‌ها،همه آن چیزهایی نیست که می خواهید از سورنتینو بدانید.

سیده فاطمه مرتضوی

------------------------------------------------------------------------------------
به عنوان اولین سئوال از او پرسیدیم که ((وقتی کلمه ایران را می شنود، اولین چیزی که به ذهنش می رسد چیست؟))جواب سورنتینو در این مورد آشنا بود. او در جواب ما گفت‌:‌((‌همیشه نام ایران پیوند خورده با سرزمین بزرگ پارس همراه با پادشاهان قدرتمندی همچون کورش کبیر، داریوش، اردشیر و خشایار. ولی کاملا بر این مسئله واقفم که امروزه دیگر ایران با ویژگی‌های جدیدش حکومت پادشاهی ندارد و کشوری مسلمان است.))
این نویسنده اسپانیایی زبان از چاپ داستان هایش در ایران مطلع است. احتمالا او از وضعیت (( کپی رایت)) در ایران هم با خبر است.یعنی می داند که مترجم ایرانی برای انتشار و ترجمه یک کتاب، نیازی به اجازه از نویسنده و ناشر اصلی کتاب ندارد. او با فروتنی خاص خود، از این که داستانهایش به فارسی ترجمه شده، اظهار خوشحالی می کند و می‌گوید: ((می دانم که کتاب کاملی از من به فارسی ترجمه نشده اما داستان های زیادی از من در ایران به چاپ رسیده و به همین اندازه هم برای من بسیار شوق آور و غرور آمیز است.))
در سئوال بعدی از فرناندو سورنتینو می‌خواهیم که (( تصور کند کسی داستانهایش را به زبانی که قطعا برایش آشنا نیست. می خواند.)) و از او می پرسیم که در این لحظه چه حسی بهش دست می دهد؟ او در جواب می گوید :‌(( با وجود آنکه زبان های متفاوتی در دنیا وجود دارد، هر خواننده برای خود دارای شخصیتی است با ویژگی های خاص خودش. بنابراین جایگاه انسان ها برای من قابل درک و بسیار قابل احترام است و از این موضوع لذت می برم.))

ادامه دارد...........

سیده فاطمه مرتضوی

La libertad con el acento argentino

Argentina es un país que quiero y admiro desde el fondo de mi corazón. Nací en 1978 y estoy orgulloso de eso, pero, seguramente me preguntais ¿por qué lo digo? El año de mi nacimiento es el año en el que el equipo argentino fue el campeón del Campeonato del Mundo. Quizás ese sea unos de los motivos de mi aficion por este país, excepto los años entre los 1976 y 1983. En la época de mi adolescencia, conocí mas de Argentina con dos grandes de este país como Maradona y Che Guevara. Posteriormente complementaba mi conocimiento y me contaban la historia de madres con el pañales blancos en la cabeza. Así, Argentina tenía otro significado para mi. El deseo de libertad, etc. El imperio de las armaduras con mucha crueldad. Pero eso fue un motivo para el crecemiento de la libertad en Argentina. En la literatura de este país han nacido los hombres famosos como Borges, Juan Gelman y Fernando sorrentino... Lo que habeis visto bajo de mi escrito es un regalo de un escritor argentina de nombre Cristian Mitelman.

Escrito por Mohamed Mehdi Rezaeian
Traducido por Fatemeh Mortazavi

--------------------------------------------------------------------------------------------

No existe una libertad universal, sino que está atada al devenir histórico de cada comunidad. Al Occidente liberal le cuesta entender esta idea y postula un mundo donde la supuesta libertad se adapta a sus necesidades y deseos, sin contemplar las diferencias que necesariamente existen entre culturas y pueblos.
Pero sí creo que el diálogo entre culturas es posible, siempre y cuando un sistema no quiera imponerse sobre otro. El diálogo implica un estado de apertura que se hace cada vez más difícil en un mundo donde priman intereses mercantiles y económicos.
Un gran hombre de nuestras tierras, Jorge Luis Borges, logró hacer hablar a las tradiciones desde el amor y el respeto por la palabra. Humildemente, pretendo seguir ese ejemplo. Lamento profundamente que muchos líderes occidentales estén más pendientes del odio que del común y hermoso derrotero que Oriente y Occidente supieron escribir juntos en tantos momentos de la historia, como en la gloriosa España de Alfonso X.
Le envío un respetuoso saludo.

Cristian Mitelman

مصاحبه با خانم پنه لوپه کروز‌(‌قسمت پایانی‌)

- آیا فردی احساساتی و رمانتیک هستی؟
- نمی توانم به این سئوال شما پاسخ دهم، متاسفم. شاید باشم زیرا دوست ندارم که مسائل را دسته بندی کنم.

- چرا بعد از فیلم " Jamon Jamon " زمان زیادی گذشت تا اینکه دوباره با باردم همبازی شوی؟
- نمی دانم. گاهی وقتها کار مناسبی برایم پیدا می شد و گاهی هم اینگونه نبود.

- آیا پیشنهادهای دیگری داشتی که نپذیرفته باشی؟
- بله، ولی به خاطر ندارم که کدامها بودند.

- در شخصیت خاویر باردم چه چیز خوبی وجود دارد هم به عنوان بازیگر و هم جدا از بازیگری یعنی خودش؟
- من نظرم را در مورد کارش می گویم، و شما می دانی که چرا فقط از این جنبه به بیان نظر می پردازم. او همیشه می درخشد. قابلیتهای بسیار عالی دارد و نقش او در این فیلم نیاز به فردی بسیار مستعد و باهوش داشت زیرا نقش بسیار مشکلی بود و ایشان به طرز ماهرانه و زیبائی آن را اجرا کرد. دراین اجرا قدرت خلاقیت و بداهه گویی اش در بیشتر سکانس ها نمود پیدا کرد... بار دیگر تاکید می کنم که بازی منحصر به فردی از خود در خاطره ها بر جای گذاشت.

- در حال حاضر هیجان زده هستی، همیشه هنگام اجرای نقش هایت هم تا این اندازه استرس داری؟
- تا جایی که به خاطر دارم هرگز آسوده خاطر نبوده‌ام (با خنده)، فقط زمانی که در خواب هستم احساس آرامش دارم.

- به نظر می رسد که خیلی خود دار هستی...
- باید اینگونه بود و آن قدر این خصلت را در خود پرورش داد تا به صورت خودکار مانند یک محافظ در انسان عمل کند.

- ولی تا این حد خود دار بودن خسته کننده نیست؟
- در مورد من بر عکس است یعنی اگر خود دار نباشم آنگاه برایم خسته کننده می شود زیرا از دست خود عصبانی خواهم شد. به نظر من بیشتر مصاحبه ها حالت تصنعی دارند و باید به سئوالات پیوسته مصاحبه گر پاسخ داد ولی من شخصا دوست دارم که مصاحبه هایم حالت طبیعی خود را حفظ نماید و در جایی که تمایل ندارم پاسخ سئوال را بدهم آن را ابراز کنم.

- برای بعضی از بازیگران مهم نیست که در مجلات و روزنامه ها چه بنویسند شما چطور؟
- برای من نیز اهمیتی ندارد و هیچ قضاوتی هم نمی کنم.

- چه چیزی به تو آرامش می‌دهد؟
- آرامم کند؟

- بله، همینطور یک لیوان نوشیدنی چطور؟
- بعضی وقتها خیلی آرامش بخش است اما نه همیشه.

- مواقعی که در کنار خانواده و یا دوستانت هستی احساس آرامش می کنی؟
- بله، البته، کاملا

- آیا یوگا و یا بعضی از انواع مدیتیشنها را انجام می دهی؟
- خیر، چیزی که احتیاج دارم این است که ساعتهای زیادی را به استراحت بپردازم. همیشه در تمام زندگی اینگونه بوده‌ام.

ترجمه شده توسط سیده فاطمه مرتضوی

ویرایش محمد مهدی رضائیان

Furog farrokhzad

O you whose two eyes are my prairie

The scar of you eyes has touched mine

Within a world so dismal

With your steps i take steps...............

La libertad con el acento español

La conversación a poeta del poema de Jatamí por la revista de 40cheragh

Hace algún tiempo un poeta español había escrito un poema sobre
expresidente de Irán ( Sayed Mohamed Jatamí ),
que la revista de 40cheragh con la colaboración de la traductora
( Sayede Fateme Mortazavi ) de tal revista, publicó esta poema.
Para los lectores de la revista 40cheragh y especialmente para los que trabajan en esta ervista fue muy extraño cuando supimos que un poeta español ha escrito un poema sobre Jatamí y queríamos conocer los motivos que causa esta poema. ((Quiero explicar cuales fueron los motivos que me inspiraron, lógicamente las motivaciones para escribir un poema son complejas, pero quiero ser lo más concreto posible. La luz que prendío en mi el entusiasmo fue una excelente entrevista al Sr. Jatamí publicada en un periodico en España, donde de una manera extraordinariamente clarividente expresó su firme voluntad de ayudar a que las diversos y ricos pensamientos y conocimientos de la sociedad de Irán, convergieran y elevaran a su pueblo.))
La libertad desde el punto de vista de Jatamí para tanto los pensadores iranies como los pensadores extranjeros, es muy interesante y quizás sea uno de los motivos de decir esta poema. (( De un modo tal que respetando y ayudando las peculiaridades de su pais, no cerraran las vias del conocimiento llegado de occidente que algo bueno tendrá, pues son sociedades civiles tecnologicamente más desarrolladas.))
Parece que Jatamí tiene una manera especial a la hora de ver a la libertad que anima a un poeta a escribir esta poema. ((Me impresionó la forma en la cual expresó su manera de ver la libertad, en el hecho de dejar claro de que cada pueblo debe ganar dicha libertad, que no es algo que se otorga y ya se tiene, sino que es una consecuencia de la maduración de la sociedad, en eso estoy totalmente de acuerdo. Asimismo que cada país debe forjar su propio modelo de libertad.))
Esta poeta opina que cada país ha elegido una forma especial de la libertad y cree que Jatamí ha introducido un modelo especial de la esperanza para el social de Iran que sobre todo fue destacado en las caras de los jovens iranies, porque ellos pasaban al camino de desarrollo y éxito. Francisco expresó: Creo desde la distancia que el Sr. Jatamí representa un futuro más brillante para Irán y además considero que la inmensa mayoría de los jóvenes de Irán así lo creen. En Europa y siento decirlo la idea que refleja Irán no es muy positiva, porque existen leyes que chocan frontalmente con nuestro pensamiento, como por ejemplo la pena de muerte y más en la vía pública y también el papel de la mujer en la sociedad civil. Pero esa imagen no lleva a ninguna hostilidad ni repudio, simplemente creo que hay un espacio de separaciòn debido a una falta de información abundante y veraz.
Francisco Jesús Muñoz Soler (Essa), poeta español que escribio la poema " en el esplendoroso cielo " sobre Jatamí, nos cuento lo que le inspiraron para decir tal poema. Gracia a Fateme Mortazavi, nuestro companero que en fin pudimos publicar tal poema y también esta conversación.

Escritora y traductora : Seyede Fateme Mortazavi